Ga eens op zoek naar de vele verschillende planten in onze gemeente, die er van nature voorkomen. Je hoeft alleen maar te kijken in de bermen langs de wegen, in de bossen, aan de akkerranden en zelfs tussen de straat- en stoepstenen. Elke plant is interessant; onkruid is maar een verzonnen woord. Als jij je er een beetje in verdiept, dan gaan die Beekse planten nóg meer leven. En verbazen, zoals bij gewoon varkensgras, een kruid dat vrijwel elke aanslag overleeft.
door Kees van Kemenade
Een plant waar jij je petje voor af kunt nemen, denk ik, als ik een mat varkensgras zie groeien tussen de stoeprand en de klinkers van de Gildelaan. De gemeente gaat hem te lijf met ijzeren borstels en soms zie ik een vuurspuwende onkruidverdelger rondrijden. Duizenden mensen lopen over de stengels en blaadjes en toch groeit hij hier. En floreert, want de mat wordt steeds groter, natuurlijk tot de volgende verdelgingsoperatie.
Varkensgras houdt van stikstof en fosfaten en wortelt met gemak in de smalle ruimte tussen stenen, of droge, stoffige terreinen, eigenlijk overal. Een echte pionier plant die steeds weer opkomt. Weinig mensen waarderen varkensgras, bijna niemand kent de naam. Een onaanzienlijke plant met kleine blaadjes en nog kleinere bloempjes, wit met een tintje kleur, die plat op de bodem groeit, de zaadjes zijn nóg minusculer. De naam bevat een fout, want het is echt geen gras. Varkens scharrelden vroeger rond en aten het met plezier, zeker als zij last hadden van hun buik. Dat doen alle dieren trouwens: planten eten die heilzaam zijn.
Varkensgras wordt door de meeste mensen gezien als een echt onkruid, een plant die je niet wilt hebben. Tussen de stenen in de tuin mogen zich geen plantjes vestigen, want dat heeft geen pas. Dus rukken de tuinliefhebbers ze uit, of gaan ze te lijf met een krachtige onkruidverdelger. Er zijn wat mensen die varkensgras wèl waarderen, want de aanhangers van kruidengeneeskunde zetten er thee van, vers of gedroogd, om te profiteren van de heilzame bestanddelen.