Thomas Dobbelaar won afgelopen zaterdag 17 mei de KHC Sjef Roberts Prijs en mag zich daarmee de nieuwe laureaat van 2025 noemen. Een bijzondere erkenning voor deze talentvolle jonge slagwerker. Zijn naam, zijn prijs, zijn moment!
door Mai van Limpt
Twee jaar geleden, om precies te zijn op 6 maart 2023, begon Thomas Dobbelaar bij Harmonie Concordia - daar leerde hij weer nieuwe muziekbegrippen, andere maatsoorten en ritmes. Knap lastig maar Thomas houdt ervan om steeds nieuwe dingen te ontdekken; “Alles is een kans om beter te worden”.
Zijn slagwerkdocent, Paul van der Heijden vertelt: “Trommelaars zijn vaak drukke mensen en Thomas is geen uitzondering. Maar Thomas krijgt dat stukje steeds beter onder controle waardoor de muziek steeds beter gaat. Ook het samenspel. Hij laat niet alleen horen wat hij kan, maar speelt ook ten dienste van het hele orkest. Met natuurlijk als het mag een uitbarsting van virtuositeit.”
Indrukwekkende performance
Tijdens het Voorjaarsconcert speelde Thomas met veel flair het energieke en technisch uitdagende ‘Cozy’s Power’, een drumsolo van Sönke Hermannsen. Dit werk vraagt qua techniek nogal wat van de coördinatie tussen handen en voeten maar laat de slagwerker ook veel ruimte voor eigen muzikale interpretatie. De snelle ritmes en dynamische accenten van Thomas maakten het een indrukwekkend en muzikaal boeiend stuk voor het aanwezige publiek; “Een feest om naar te luisteren!”
Wie is Thomas?
Thomas is 14 jaar en zit in het derde jaar bij Kempenhorst, en is altijd in de weer. Het liefst buiten, want dat geeft hem ruimte en vrijheid. Of hij nu op zijn fiets springt om te werken bij een van zijn vele bijbaantjes of op de quad rondrijdt bij een regionale motorcross, er is altijd wel iets te doen. Hij zit ook op judo. “Dat helpt me met mijn concentratie en met mijn energie. En als ik val weet ik tenminste hoe ik moet landen.” Een handige vaardigheid voor iemand die in volle vaart door het leven dendert.
Waar Thomas echt in opgaat, is de muziek. Slagwerk, om precies te zijn.
Het begon allemaal toen hij een jaar of vier was. Terwijl zijn ouders stonden te koken, zat Thomas op de keukenvloer met twee houten lepels in zijn handen. De pannen en potten op de grond werden zijn eerste drumstel en het klonk als een klok. Voor zijn communie kreeg hij een echt drumstel en dat breidt hij zelf steeds uit met bekkens, stokken, enz.
Thomas: “Slagwerker zijn is de helft improviseren, de helft lezen”. Met Tuur (van Gorp) is hij de vaste slagwerker bij Concordia. Samen luisteren ze vooraf naar een muziekstuk, overleggen wie wat speelt, wisselen elkaar af en helpen elkaar bij repetities en uitvoeringen.
‘Dit is mijn plek’
Inmiddels drumt Thomas bij Harmonie Concordia, bij het opleidingsorkest van de harmonie, bij de jeugdslagwerkgroep, het projectorkest, Toeterweltoe en Gilde St. Sebastiaan.
Zijn favoriete moment? Wanneer hij er in de band of het orkest even helemaal op los mag improviseren. Dan weet hij: ‘dit is mijn plek’.
Hoewel hij het goed naar zijn zin heeft op het podium en later zeker in bandjes wil blijven spelen en nog veel muziekstijlen wil ontdekken, droomt hij niet van een professionele toekomst in de muziek. Voor zijn beroep wil hij de metaal in; “Iets maken met je handen, het moet warm zijn en de vonken mogen er vanaf vliegen.” Net als bij slagwerk: stoer, een beetje technisch, en vooral: nooit saai!
Thomas is een jongen die de wereld voelt in ritme. Of dat nu op potten en pannen is, een professioneel drumstel, bij Harmonie Concordia, of met een lasapparaat in zijn hand, hij vindt zijn eigen beat. En die is nooit stil!
(foto’s Mary-Lou van Spreuwel)