Ga eens op zoek naar de vele verschillende planten in onze gemeente, die er van nature voorkomen. Je hoeft alleen maar te kijken in de bermen langs de wegen, in de bossen, aan de akkerranden en zelfs tussen de straat- en stoepstenen. Elke plant is interessant; onkruid is maar een verzonnen woord. Als jij je er een beetje in verdiept, dan gaan die Beekse planten nóg meer leven. Zeker nu de zomer voor de deur staat.
door Kees van Kemenade
Tijdens een wandeling over De Schijf, naast een zandpad tussen Driehuizen en Westerwijk, zie ik in de berm een prachtig donkerrood gekleurd bloemetje. Duidelijk een klaversoort, te zien aan de drie ronde blaadjes bijeen. Nou zijn er zestien klaversoorten in ons land, maar deze was mij tot voor kort onbekend: de inkarnaatklaver.
De inkarnaatklaver is een aanvulling op onze biodiversiteit die wij te danken, of is het te wijten, hebben aan de veeteelt. Eigenlijk een exoot, die vooral voorkomt in Zuid-Europa, en naar hier gehaald is als voedergewas. Het streven is steeds om de dieren optimaal te voeden en daarvoor wordt geen experiment geschuwd; introductie van nieuwe plantensoorten bijvoorbeeld.
De naam duidt er al op dat hij niet inheems is, want Inkarnaatklaver is de letterlijke vertaling uit het Latijn van de wetenschappelijke naam: trifolium inkarnatum. Trifolium is (driebladig) klaver en inkarnatum is vleesgeworden. Dat slaat op de rode kleur.
Inkarnaatklaver is eenjarig, dus de zaadjes moeten elk jaar weer voor nieuwe plantjes zorgen. Het is geen exoot die andere planten overwoekerd. Bijen, hommels en andere insecten zijn best content met deze aanvulling op hun voedselaanbod. Hij doet het goed op magere grond, houdt van een zonnetje en ziet er mooi uit. Is dat nou een exoot waar we blij mee moeten zijn, of moeten we er vanaf?