Ook deze spannende, verrassende,

fantastische verhalen zijn geschreven door

kinderen. Dit keer door leerlingen van groep

6, tijdens een workshop creatief schrijven

(gegeven door juf Edith) op basisschool

De Doelakkers in Hilvarenbeek.

Een vreemd schilderij

door Milou vd Bosch

Het is een doodnormale dag en ik laat de hond uit. We zijn buiten en het stormt heel hard, mijn hond schrikt en rent naar een boom. Hij blaft heel hard, dus ik ren naar hem toe. Eenmaal daar zie ik een schilderij. En er staat een man op met een hoed. Hij kijk boos.

Na een poosje onder de boom gezeten te hebben, voelen we een windvlaag en we worden het schilderij ingezogen. We komen in een museum, er hangen allerlei schilderijen. Het zijn alleen maar mannen, boze mannen. Ze kijken je boos aan. Opeens horen we een stem van een man. Hij zegt: ‘Jullie zijn in het museum des boos. Voltooi 5 opdrachten en ik laat jullie gaan. Maar pas op, er zijn boze bewakers.’

Ik kijk mijn hond aan en zeg: ‘Oké, wat zijn die opdrachten dan?’

‘Nummer 1: beklim een berg in de sneeuw

Nummer 2: ga in een spookhuis en je mag niet gillen

Nummer 3: ontsnap uit een escaperoom binnen de tijd

Nummer 4: vang een magisch wezen

Nummer 5: maak een boze herinnering

En als deze opdrachten mislukken, dan krijg je een opdracht erbij en moet je hem opnieuw doen.’

Toen zagen we een berg van 4 kilometer hoog. Die berg moesten we gaan beklimmen. ‘Oh, nee, ik ben zo moe en het is zo koud. Hoe eerder we er zijn, hoe sneller we uit de kou zijn!’ 10 minuten later zijn we halverwege en stoppen even want we zijn buiten adem.

Eenmaal boven worden we weer in een schilderij in gezogen en komen buiten. En voor ons is een spookhuis. Dit was de volgende opdracht. Dus gingen we naar binnen. Ik gilde bijna, maar ik deed het toch niet, want anders kregen nog een akelige opdracht en dat willen we niet.

Er komt opeens een schilderij uit de lucht vliegen en die zei: ‘Zijn jullie bang voor de schilderijen?’ ‘Nee’, zeiden we in koor.

‘Nou’, zei het schilderij en ging weg. Toen liepen we verder en kwamen aan het einde.

We werden weer in het schilderij gezogen. We kwamen in een heide en moesten we uit een escaperoom ontsnappen binnen de tijd. We werden opgesloten en de sleutel werd bewaard door de bewaker, dat was eng. We zien nog een schilderij en dat zegt: ‘Jullie zijn niet zo snel, hahahaha!’

‘Hé, daar zie ik een aanwijzing’, zeg ik en pak de aanwijzing. ‘We moeten op zoek naar een sleutel. Oké, sleutel, sleutel. Oh daar is een sleutel.’ We maken de deur open...

Nu worden we weer in een schilderij gezogen en moeten we een magisch wezen vangen. Dus we komen in een magisch land met allemaal rare wezens. We horen weer een stem. Het is een jongen die zegt: ‘Je moet zeker een wezen vangen? Daar is er een, ik help je wel.’

En dus gingen we op zoek naar een wezen en we hadden het gevangen.

Opnieuw werden we een schilderij ingezogen en moesten we een boze herinnering maken. Dus maakten we ruzie. Toen werden we thuisgebracht door het schilderij!

‘Eind goed, al goed’, zeiden we tegen elkaar.

Mijn hond en ik

door Senna Bakker

Ik en mijn hond waren aan het wandelen. Ineens begint het te regenen en te stormen. Dan komt er een bliksemschicht, ik schrik en laat de riem los van Tuf. Ik roep keihard: ‘Neeeeeeeeeeeee!’ maar Tuf hoort mij toch niet.

‘Hierkomen, Tuf, nu!’

Tuf hoort mij niet meer. Ik ren achter hem aan, maar hij is veel te snel. Ik roep om hulp, maar niemand hoort mij. Het heeft ook helemaal geen zin, want er is niemand. Ik loop verdrietig naar huis en denk, had ik maar nooit die riem losgelaten. Helaas, het is toch gebeurd.

De dag erna heb ik allemaal posters in mijn hand. Ik denk nog een keer aan wat er gebeurd is. Gisteren ik heb de posters in het park opgehangen en ook in het bos. De laatste poster en dan ga ik maar weer terug naar huis, want ik heb nog veel meer te doen.

Wat ik toen zag, kon ik bijna niet geloven! In de woonkamer zat Tuf. I wrijf nog een keer goed in mijn ogen, maar het is echt. Tuf zit er echt. OMG! Ik kan het nog steeds niet geloven. Dan bedenk ik me in een keer iets. Hoe is hij binnengekomen? Nou, dat maakt niet uit, als hij maar terug is.

Einde