Al 8 jaar duurt de tomeloze inzet van met name Stijn van de Wouw, Rob Hesselmans, Thijs Kiemeneij en Joost Versteijnen om echt iets van het Esbeekse sportpark te maken. Maar ook de verenigingen laten zich niet onbetuigd. Vele vrijwilligers denken en helpen mee om een heel normaal verzoek ingewilligd te krijgen. Het simpelweg realiseren van een mooi, representatief sportcomplex. Tja, en daar is geld voor nodig. Geld dat, zoals bewezen is, zichzelf minstens drie keer terugbetaalt. Deze keer vraagt de Esbeekse gemeenschap daarvoor financiële hulp van de gemeente. Zelf staan de inwoners te popelen om daarna de handen uit de mouwen te steken. Want het moet samen.

door Adrie van de Wouw

Esbeek - sportpark D’n Hondsbosch - 2 november 17.30 uur. De spelers van voetbalclub De Raven uit Luijksgestel hebben een half uurtje geleden onder de douche gestaan die nu op de TV voorbijkomt. De woorden “zwemmerseczeem” en “schimmelvoeten” klinken een beetje sarcastisch in koor. Dit maken ze tegenwoordig niet meer mee.

Vijf uurtjes eerder zijn 350 Esbeekse bewoners als dikbuiken op de foto gegaan. Om het probleem van het tot op de draad versleten bouwwerk op een vrolijke maar wel uiterst serieuze manier aan te kaarten. Al om half zes wordt het door Omroep Brabant uitstekend in beeld gebracht.

Gemeenschap laat van zich horen

Het kan zo niet langer en de gemeenschap laat van zich horen. SES (Stichting Esbeek Sport) heeft het dorp betrokken gemaakt door op een zeer ludieke manier met posters de noodklok te luiden. Wiebe is bijvoorbeeld ver boven zijn streefgewicht. (Wiebe Verboven), Ook de korfbaalsters, Joost Omheijning en Ton Wijten trekken om uiteenlopende maar wel samen-hangende redenen aan de bel. Massaal wordt gehoor gegeven aan de oproep om bij de fotostoot aanwezig te zijn. Het leeft.

Het gaat er natuurlijk om dat de sport moet blijven leven. School, cultuur maar zeker ook sport zijn de levensaders van een kleine gemeenschap. Wat is er mooier dan een gezamenlijk complex waar de gehele Esbeekse sport haar thuisbasis heeft? De verbroedering van alle lokale sporters en sporten op één locatie. Met één kantine/clublokaal en niet zoals zo vaak een per sport. Dan vraag je toch niet het onmogelijke?

Woord aan de politiek

Het woord is nu eerst aan de politiek. Het voorstel wat SES heeft gedaan is gebaseerd op het noodzakelijke met een minimum kostenplaatje. Dat geld is gewoon nodig. Er is nu eenmaal een fundament nodig om iets op te bouwen. De stevigheid van dat fundament (bergen aan vrijwilligersinzet en zelfwerkzaamheid) is de uitdaging voor Esbeek maar over dat huzarenstaaltje hoeft niemand zich zorgen te maken. Dat gaat gebeuren. Conclusie: niet complex doen maar een complex maken! Als iedereen zijn verantwoording neemt kan de politiek samen met de gemeenschap een uniek project realiseren.

Dat, zoals gezegd, zichzelf driedubbel terugbetaalt. Alleen al gezondheid levert enorm veel op. Maar ook werk, veiligheid en gewoon blij zijn met elkaar. Doen!

Esbeek kan niet wachten!