door Adrie van de Wouw

Het wordt uiteindelijk 4-2. En dat terwijl er echt veel meer in zat. De hele eerste helft en het eerste gedeelte van de tweede is Tuldania machteloos, krachteloos en inspiratieloos. Maar afijn, genoeg van dat alles.

De ervaren krachten van Terlo weten hoe ze een tegenstander moeten bespelen. Als een team dat laat gebeuren dat wiegen ze die in slaap en profiteren daarvan. Het slaap-kindje-slaap leidt al snel tot kansen. De formatie van de Esbeekse verdediging is hier en daar al een beetje twijfelachtig en op sommige gebieden best wel (te) kwetsbaar. Na een kwartier staat het 1-0, uit een vrije trap kan de speler van Terlo vrij inkoppen. De schade wordt wel snel hersteld. Uit een voor deze keer wel goed genomen hoekschop kopt spits Mories Versteijnen knap raak.

Het spelbeeld verandert niet, Terlo blijft de betere ploeg en creëert de betere kansen. En scoort al snel weer. Op een lage voorzet wordt slecht gereageerd en wordt de bal in het doel gelopen. Het wordt nog erger vlak voor rust. Het schrijnend windje lokt de fans al naar de kantine maar ondertussen is het wel 3-1.

De bezinning van de thee heeft geen noemenswaardige veranderingen teweeggebracht. Maar op het moment dat de achterstand eigenlijk al op had moet lopen scoort toch ineens Tuldania. De aanvalslust van Esbekenaren strandt veel te vaak in egoïstisch gedraaf maar met het doelpunt van Rein Hesselmans kantelt de wedstrijd. Het is 3-2. Terlo lijkt de weg kwijt en de Esbeekse ploeg heeft plotseling inspiratie. In 10 minuten tijd kan de wedstrijd compleet op zijn kop gezet worden. Kansen als rijpe appels maar helaas geen doelpunten.

De wissels zijn ongelukkig. Niet dat ze niet nodig zijn maar wie staat waar wordt er gevoelsmatig niet beter door. Geleidelijk hervindt Terlo haar zelfvertrouwen en een formidabel schot in de kruising is de beloning. 4-2. Tuldania kan opnieuw beginnen. En wat blijkt, het kan nog! Op de inzet van oranje-zwart in het laatste half uur is weinig aan te merken. De Esbeekse druk zorgt nog voor veel kansen maar verder dan een afronding tegen de paal komt Tuldania niet. Aan de andere kant kan de wedstrijd in het slot gedaan worden maar zoals zo vaak staat doelman Jelle Verboven zijn mannetje.

Het blijft dus 4-2. De eerste overwinning van Terlo. Conclusie: Tuldania moet meer van zich vragen. Als dat gebeurt dan kunnen de jongens van oranje-zwart best wel wat.

Als dat niet gebeurt dan houd ik ook zondag 7 december, in de wedstrijd tegen het EDN van Coen Vos, mijn hart vast.